Sterke drank bij pick-up point van een supermarkt niet in strijd met Drank- en horecawet!
Recent heeft de rechtbank Oost-Brabant een uitspraak gedaan over de vraag of met de afgifte van bestellingen met sterke drank bij een pick-up point van een supermarkt, de Drank- en horecawet wordt overtreden. De rechtbank oordeelde dat dit niet het geval is.
Wat was er aan de hand?
Klanten van de supermarktketen Jumbo kunnen via de webshop online boodschappen bestellen en naar keuze laten thuis bezorgen of zelf ophalen bij een pick-up point. Alle producten die besteld kunnen worden, inclusief sterke drank, liggen opgeslagen in een distributiecentrum, wat daarvoor een vergunning heeft op grond van de Drank- en horecawet. In het distributiecentrum wordt de bestelling verzameld en vervolgens, indien de klant daarvoor heeft gekozen, naar een pick-up point gebracht. Bij afgifte aan de klant wordt door een medewerker van het pick-up point een leeftijdscontrole uitgevoerd als de bestelling alcohol bevat.
De Slijtersunie, een belangenvereniging voor slijtersbedrijven, heeft bij de burgemeester van de Best een verzoek om handhaving ingediend, omdat het pick-up point volgens de Slijtersunie zonder de daarvoor op grond van de Drank- en horecawet benodigde vergunning sterke drank verstrekt aan haar klanten.
Drank- en horecawet
Een slijtersbedrijf mag volgens artikel 3 van de Drank-en horecawet alleen met een vergunning van de burgemeester worden uitgeoefend. Op grond van artikel 12, tweede lid Drank- en horecawet mag alleen sterke drank voor gebruik elders dan ter plaatse worden 'verstrekt' in een slijtlokaliteit die in de vergunning is vermeld. Het pick-up point heeft een dergelijke vergunning niet en in deze procedure stond daarom de vraag centraal welke betekenis de term 'verstrekken' heeft in de zin van de Drank- en horecawet en of de activiteiten van het pick-up point daar al dan niet onder vallen.
Oordeel rechtbank
De rechtbank oordeelt daarover met verwijzing naar een uitspraak uit 2016 van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (ECLI:NL:RVS:2016:2252), dat uit de totstandkoming van de Drank- en horecawet kan worden afgeleid dat 'verstrekken' verband houdt met 'verkopen'. Het verstrekken van sterke drank bij de uitoefening van een horecabedrijf impliceert dat eerst een koopovereenkomst wordt gesloten, waarna de slijter de sterke drank uit zijn voorraad aan de klant verstrekt. Voor het uitoefenen van een slijtersbedrijf is derhalve vereist dat het verstrekken van sterke drank tot de bedrijfsuitoefening behoort, dan wel dat de verstrekker daarvoor wordt betaald door degene aan wie de sterke drank wordt verstrekt.
De rechtbank stelt vast dat bij het pick-up point geen sterke drank op voorraad is, anders dan de voorraad die al door de klanten online is gekocht en die bij het pick-up point aan de klanten wordt overhandigd. Bij het pick-up point kan dus geen bestelling voor sterke drank worden gedaan en evenmin vindt er directe betaling aan het pick-up point plaats voor sterke drank. Daarom behoort volgens de rechtbank het verstrekken van sterke drank niet tot de bedrijfsuitbuitoefening van het pick-up point. Daarom kan het pick-up point niet worden aangemerkt als 'verstrekker in de zin van de Drank- en horecawet en is er geen overtreding van artikel 12, tweede lid Drank- en horecawet. De burgemeester van Best had daarom terecht geweigerd om handhavend op te treden tegen het pick-up point.